Snoep verstandig, eet een appel – deel 2
Gepost op:
5 juni 2021
Geschreven door:
Sylvie Smeets
Leestijd:
3 minuten
Voor mijn eigen gezin maak ik dus vaak fruitsalade. Overigens is dat ook een goede manier om overtollig fruit op te maken. Wat mij betreft ligt daar de oplossing. Zie hier mijn ‘recept’ voor kleine groente- en fruitmonstertjes.
Tip 1: Maak er werk van
Vaak zie ik op internet van die kunstig gesneden stukjes of uitgestoken bloemetjes en hartjes. Heel leuk om te zien, maar ik begin er niet aan. Uiteindelijk moet je er ook aan kunnen zien wat je eet, is mijn instelling. Maar andere mogelijkheden zijn er natuurlijk meer dan genoeg: schillen, snijden, schijfjes, reepjes, partjes, kwartjes, met dip, appel met kaneel, …
Tip 2: Gebruik je fantasie
Wat hier in de opvang heel goed werkt is het samen eten. Goed voorbeeld doet volgen. Of ik dat nu ben, of de andere kinderen. Daarbij kun je gebruik maken van de fantasie van de kinderen. Zo heet een schijfje komkommer met daarop een schijfje radijs en on top wortel een ‘taartje’. En is een schijfje komkommer met een schijfje appel opeens een ‘pizzasnijder’. Mega populair overigens. Stukjes bleekselderij? Dat zijn ‘regenboogjes’. Een stukje peer? Een ‘kaboutermuts’. Vooral de driejarigen zijn hier heel creatief in. Maak daar gebruik van.
Tip 3: Breid de toepassing uit
We eten ook steeds vaker groente en fruit op brood als gezond broodbeleg. Al dan niet vergezeld met een laagje van het een of het ander. Favorieten zijn: (pindakaas met) banaan, (roomkaas met) aardbei, (stroop met) schijfjes appel, (kaas met) komkommer, … Maar er zijn ook liefhebbers voor een boterham met pindakaas en worteltjes. Ik hou ze niet tegen.
Tip 4: Praat er over
Is die peer zacht of hard en knapperig? Is de smaak zoet, fris, zuur of pittig? En welke kleuren heeft die appel? Waarom noemen ze het witte druiven als ze hartstikke groen zijn? Maak het interessant, maak ze bewust van wat ze eten. Het zorgt in ieder geval voor heel leuke peuterpraat.
Tip 5: Rijp fruit
Een eeuwig grote ergernis vind ik het fruit dat in de winkel ligt. Dit is veelal verre van rijp. Rijp fruit is op smaak. Ik ken niemand die je blij maakt met een groene banaan, een keiharde kiwi of een smaakloze ananas. Daarnaast is het met dat onrijp geplukt fruit een hele planning om de kinderen iedere dag iets lekkers aan te bieden. Die peer moet nog een week op de fruitschaal liggen, de bananen hebben nog zo’n drie dagen nodig om op kleur te komen en het seizoenfruit moet binnen drie dagen worden geconsumeerd.
In de opvang zitten een paar van die kleine fruitmonstertjes. Vanmiddag nog. We zitten aan tafel. Ik ben even een kindje in bed leggen. Als ik weer de kamer in kom, zegt de driejarige glunderend: “Sylvie, wij hebben alle aardbeien opgegeten.” De partner in crime (2) gniffelt mee. Ik probeer heel hard mijn lach in te houden en streng te kijken. Het lukt niet echt. Ik geef hun toch een standje. Dat ze de volgende keer de aardbeien maar delen met de twee dreumesen die nu moesten toekijken. 😉