Wishful thinking

Twee jaar geleden bestelde ik op het laatste moment nog snel online een oudejaarslot. Zodra de bestelling geplaatst was, verscheen de vraag: ‘Wat doe je als je de hoofdprijs wint?’ Tot mijn eigen verbazing dacht ik meteen: ‘Een boek schrijven!’ Huh?! Waar kwam dat vandaan?! En waar zou dat boek dan over moeten gaan?!

In theorie schrijf ik natuurlijk al boeken. Elf tegelijk! Na eerst al wat schriftjes vol gekrabbeld te hebben met het wel en wee van de kindjes in de opvang, ben ik begin dit jaar overgestapt op boeken. Voor ieder kindje één. Dagelijks schrijf ik, als de kleintjes slapen, een stukje in hun boek. Een grappige uitspraak, een leuk moment, wat we gedaan hebben, een stapje in hun ontwikkeling… Een aandenken voor later over de eerste jaren van hun leven die ze zich niet zullen herinneren.

Afgelopen week waagden we ons aan een wandeling. We kwamen een bekende tegen. Onwennig en op gepaste afstand spraken we ons uit over de situatie. ‘Ja, het wordt tijd dat alles weer normaal wordt,’ zei de ander. Thuis dacht ik: ‘Normaal? Wordt alles weer normaal?’ Ik denk het niet. Willen we dat eigenlijk wel? Gaan we echt weer dagelijks in de file staan? Of wordt thuiswerken het Nieuwe Normaal? Zoeken we een baan dichter bij huis? Of zetten we nu die stap om iets voor onszelf te beginnen? Laten we ons omscholen? Zoeken we een baan met meer betekenis? In de zorg, in het onderwijs, bij de hulpdiensten… Of gaan we minder werken om meer tijd met ons gezin door te brengen? Gaan we nu echt voor die relatie, zakken we op één knie en maken we het officieel? Beseffen we nu hoeveel onze ouders voor ons betekenen en nemen we ze in huis? Gaan we onze gezondheid nu eindelijk op de eerste plaats zetten? Stoppen met roken? Rigoureuze stappen nemen in de goede richting? Ik roep maar wat…

Vier jaar geleden was mijn wake-up call. Het roer ging om. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Dat gun ik jullie ook. Mijn tip van vandaag: schrijf. Vertrouw je gedachten toe aan het papier. Daar kun je natuurlijk niks mee met kleintjes, maar kinderen zijn vooral gebaat met ouders en verzorgers met rust in hun hoofd. Dus schrijf op hoe jij zou willen dat je toekomst eruitziet. Wishful thinking. Schrijf een brief aan je (ongeboren) kind hoe je zou willen dat hun toekomst eruitziet. Maak een plan. Denk in mogelijkheden. Voor schoolgaande kinderen: schrijf een brief aan oma en opa, een bericht naar de juf of meester. Houd een dagboek bij. Maak dat hoofd leeg en richt je op jouw ideale toekomst.

Terugkomend bij dat boek. Misschien ligt er ooit wel een boek met mijn naam in de winkel. Of een e-book. Of een bundel van blogs…